Obserwatorzy

środa, 30 stycznia 2013

Zimowa asceza....


 Zima różne ma oblicza.  Dziś chciałabym pokazać jej ascetyczną stronę.
Bardziej wyrafinowana , elegancka i przeraźliwie zimna. Świat zamknięty w kropli lodu... Zatrzymany w połowie oddechu...





















Mam nadzieję, że nie zmroziłam Was tymi zdjęciami do końca:)
Po obejrzeniu wskazany kubek gorącej herbaty!:):)

sobota, 26 stycznia 2013

Anioły o nienachalnej urodzie :)


Właściwie kto  widział anioła?  To nie uroda jest w nich anielska, lecz wnętrze.  A w przepastnym wnętrzu tego anioła, dużo dobrego się zmieści:):):)














 
"Anioł poważny i niepoważne pytania"


Czy zostałeś aniołem dopiero po dłuższym namyśle
czy zamiast palca serdecznego masz tylko wskazujący
czy spowiadasz tylko z grzechów ciężkich bo lekkie
trudno udźwignąć
czy klaszczesz w dłonie patrząc na konanie
jak na sytuację przedbramkową
czy nigdy nie płaczesz, żeby się nigdy nie uśmiechać
czy umiesz uważnie bez powodu słuchać
czy nie przytulasz się żeby odejść
czy nie tęsknisz za ciałem
za ludzkim uśmiechem
za dłońmi złożonymi w kominek
za ziębą co we wrześniu opuszcza ogrody
za źrebakiem zamykającym powieki
za chrząszczem o nogach żółtoczerwonych
za każdą sekundę zawsze ostatnią
za tym co nietrwałe i dlatego cenne
Ks. Jan Twardowski




sobota, 19 stycznia 2013

"Kleo i ja" i.... mój nowy obraz:)

                             " Płatków wirowanie"   Olej na płótnie 80x100

"Kleo i ja" Helen Brown .  Przeczytałam już jakiś czas temu. Musiałam jej dać czas,  by trochę  we mnie osiadła, by móc o niej pisać. Reklamuje się ją, jako historię szalonej  kotki, która uratowała życie pewnej rodzinie. Ale tak naprawdę nie jest to opowieść o kotce, lecz o tym jak jej obecność pozwoliła głównej bohaterce książki uporać się z tragedią i zacząć na nowo smakować życie. Historia do bólu prawdziwa, pozbawiona patosu, za to niezwykle przejmująca. Napisana cudnie, czasem płacze się z bohaterką innym razem pokłada ze śmiechu z jej niezwykle trafnych obserwacji ludzi i ich zachowań. Sama siebie również nie oszczędza:). Książka napisana z dystansem do własnych słabości i z miłością do ludzi i  zwierząt. Prowokuje do refleksji , ale mimo, że traktuje o sprawach trudnych, nie jest książką smutną. Polecam, bo to ten rodzaj literatury, który wnosi w nasze życie dużo ciepłych emocji....

Mój nowy obraz,  to największe jak dotąd, moje płótno: 80cm x 100cm. Rozpoczyna cykl prac, które mam nadzieję,  powstaną tak jak to sobie wymyśliłam. Mam już w głowie tytuł tego cyklu.

Ale na razie nie będę tego zdradzać:)

Szkoda, że tak trudno pokazać obraz na zdjęciu:):). Z drugiej strony, jak już nie raz robiłam, z fragmentów można stworzyć odrębne obrazy, które uruchamiają wyobraźnię....moją przynajmniej:):):)





Pozdrawiam:)....i niech Wasza wyobraźnia zaszaleje...:):)

sobota, 12 stycznia 2013

Ceramika in red

  Trochę nowych rzeczy mam do pokazania, ale ponieważ ostatnio wracam do domu , gdy za oknem totalne ciemności, nie mam kiedy robić zdjęć.
Szczęśliwie,  sobota obudziła nas słońcem i udało mi się co nieco obfocić:)
 Wszystko w tym słońcu jakoś mniej skomplikowane, prostsze i szczęśliwością przepełniające:)
 I nawet to,  co mnie ostatnio trochę dołuje, nie takie straszne:)
Przedpołudniowy długi spacer z mężem, bo dzieci już dawno "spacerują" nie z nami, czas na rozmowy, na które,  w tygodniu zwariowanym, czasu nie ma i powrót do ciepłego domu  na kawę i niespieszne książki czytanie.... Chwile zwyczajnie szczęśliwe, takie które kiedyś ledwo dostrzegałam, a teraz staram się nimi sycić do oporu:)

Te chwile, które kradnę na moje obcowanie z gliną, to też taki czas, gdy wszystko zostaje za mną. Chyba nawet bardziej mnie odpręża niż malowanie. Efekty różne, najczęściej nie takie jak sobie wymyśliłam, ale pisałam już kiedyś o tym, że glina to dość kapryśny materiał i  każdy, kto miał z nią do czynienia wie o czym mówię:)

Chociaż pewnie można ją ogarnąć, tylko trzeba do tego sporo doświadczenia, a u mnie w tym względzie duży deficyt:)
Co tam, grunt, że mnie to ostatni mocno kręci:)





Każda maska jest jedyna i niepowtarzalna. Mam czasem wrażenie, że efekt końcowy to zlepek moich emocji, nastroju, wewnętrznych przeżyć, podczas jej powstawania, ale też jeszcze coś, co stanowi o charakterze każdej z nich...... i ja raczej na to "coś"  mam niewielki wpływ:):)





Pozdrawiam serdecznie i życzę jak najwięcej szczęśliwych momentów kradzionych  "zwyczajności":)











czwartek, 3 stycznia 2013

Anioły jeszcze:)


Jeszcze rozpaczliwie trzymamy się "świętowania", dojadając ostatnie pierniczki i grzejąc się w świetle choinki, ale nieubłaganie  idzie NOWE:)
Jakie będzie to "nowe"? W dużej mierze zależy od nas, ale wiemy też, że czasami dzieją się rzeczy, których ni jak przewidzieć się nie da.
Życzę więc sobie i Wam, by to co nieprzewidywalne w tym roku, było wyłącznie po dobrej stronie mocy:)
A póki co w robotach ręcznych posucha. Na szczęście przed świętami trochę popracowałam, mogę więc dziś pokazać, bo anioły dotarły już pod choinki  w kraju i nie tylko:)

 Trochę "rozwichrzona"   Mania:







 Kamienie zbieram  namiętnie:) Czasami , jak widać mogą się przydać:


 Romantyczna, lawendowa  Mela:






Mam nadzieję, że ucieszyły obdarowane:)

Pozdrawiam NOWOROCZNIE:)